Heavensride 2022, de editie van het klavertje vier. Vier lussen van elk honderd kilometer. De weersvoorspellingen waren de hele week superslecht, er werd veel regen voorspeld op de dag zelf. Ik kreeg in de aanloop er naar toe zelfs de vraag van een deelnemer of de Heavensride wel door ging? Jazeker!! Weer of geen weer, dat is het enigste wat we niet in de hand hebben, maar gefietst wordt er zeker! Achteraf viel het gelukkig mee en kregen de deelnemers enkele buien over zich heen wat de tocht nog memorabeler maakte.
Rond 4:30 kreeg Vorden nog een harde regenbui over zich heen, maar bij de start om 5:00 konden de eerste deelnemers droog vertrekken. Wat een geluk! Altijd weer een mooi en bijzonder moment om met zijn allen aan zoveel kilometers te beginnen. Heel veel deelnemers uit Vorden en omstreken, maar ook enkele deelnemers welke van ver moesten komen. Zo ook Marien Lebbink uit Berkenwoude. Hij stond samen met zijn vrouw Joëlle op de camping vlakbij en zo hadden ze er een weekendje uit van gemaakt. De Heavensride werd voor hun niet zomaar een fietsttocht. Marien ging starten aan de megarit van 300 kilometer ter nagedachtenis aan hun overleden dochtertje Iva. Zij is helaas kort na haar geboorte overleden, op haar rouwkaartje hadden ze een mooie symbolische regenboog laten afdrukken. Een regenboog staat immers symbool voor de brug tussen hemel en aarde. Een regenboog is vaak een teken van hoop en belofte na een storm of moeilijke tijd. Het symboliseert dat er na regen altijd zonneschijn komt. Dit kan ons eraan herinneren dat we zelfs in donkere tijden hoop moeten blijven houden en ons moeten concentreren op de positieve dingen die nog moeten komen.
Tijdens zulke lange epicrides kent iedereen wel eens een minder moment, zo ook Marien, maar Joëlle stond voor hem klaar en sleepte hem er doorheen, samen gingen ze deze uitdaging aan en de tocht werd volbracht. Voordat Marien een warm onthaal kreeg bij het voetbalpark vielen er nog wat regendruppels uit de wolken. Joëlle stond uiteraard klaar om haar bikkel van een man op te vangen. Hij had de klus geklaard en de rit volbracht. Ze sloten elkaar in hun armen en wisten beide……. Iva komt er niet door terug, maar vergeten doen wij haar nooit!!! Op dat moment begonnen de zonnestralen te schijnen en verscheen er een prachtige heldere regenboog boven het voetbalpark. Joëlle en Marien werden stil en keken elkaar aan…..en toen wisten ze het…….Iva was er vandaag ook een klein beetje bij.
Inmiddels zijn Joëlle en Marien de trotse ouders geworden van zoontje Naël en is Joëlle weer in verwachting. En misschien is het niet aan mij om dit bijzondere verhaal te vertellen, maar in nauw overleg vinden ze het niet erg als hun verhaal gedeeld wordt. Vandaar dat wij hun prachtige foto ook mochten gebruiken voor onze flyer, heel erg mooi en nogmaals dankjulliewel.
28 juni sta je wederom aan de start. Mama en Naël zullen papa vast weer met luid applause onthalen en wie weet………….als er een regenboog verschijnt zit Iva mee te genieten en anders knipoogt ze vanachter een wolkje naar haar lieve papa, mama en broertje! Vergeten wordt ze nooit!
