De Kluis

De Heavensride heeft dit jaar haar bestemming gevonden in “De Kluis”. Een monument op de top van een heuvel ten noorden van het geuldal, op de Sjaasberg. Het gebouw op deze schitterende plek in het hellingbos gelegen, was gedurende twee en een halve eeuw het onderkomen van kluizenaars. Het is in 1976 helemaal gerestaureerd en staat open voor bezoekers. Een verstild monument verborgen in het groen dat juist door zijn eenvoud zoveel indruk maakt. Voor de een is het een meditatieplek, voor de ander een plek van bijzondere historische betekenis.

En voor de deelnemers en toeschouwers wordt het de bestemming van “Heavensride 2020!”

Een stukje geschiedenis…..het begin

Kloosterlingen werden ontheemd en zwierven rond en zo kwam in 1687 pater Laurentius Ploumen in deze contreien terecht. Hij ontdekte in het Sjaasbergerbos een jachthut. Dit leek hem een goed onderkomen waar hij tot rust en bezinning zou kunnen komen. Een geschikte meditatieplek voor een kluizenaar.

De oogstende boeren op het achtergelegen akkerland vertelden hem wie de eigenaar was en zo zat hij een uur later in het kasteel bij graaf Jan Gerard Hoen van Carthyls en zijn echtgenote. Zijn verzoek viel bij hen in goede aarde. Ze raakten zelfs zo enthousiast, want een vrome man biddend in hun kluis, vergrootte hun kans op de hemel aanzienlijk. Het bouwsel werd naar behoeve aangepast en in het voorjaar van 1688 betrok de priester de sobere kluizenaarswoning. Hij heeft nooit vermoed dat hij nog 15 opvolgers zou krijgen tot in 1930 toe.

Elke kluizenaar heeft zijn eigen verhaal, over de een is meer bekend dan over de ander. Zo was er een kluizenaar met heel veel kennis inzake de diergeneeskunde en de heilzame werking van velerlei kruiden uit het omliggende bos. Dat kruid verwerkte hij in de broodjes die verstrekt werden aan de veehouders na de misviering. De resultaten in de stallen moeten verbluffend zijn geweest.

De bedevaart naar deze plek werd steeds befaamder, het aantal pelgrims groter! Of een kluizenaar die zich moest verdedigen tegen “Bokkenrijders” die de kluis beroofde van alle offer gelden en levensmiddelen. Maar ook een kluizenaar die de kapel zeer verfraaide, maar ook een andere kant had, op zijn bedeltochten wist hij de mensen te imponeren, vooral omdat hij de kapel goed onderhield. Maar ondertussen gingen veel kostbaarheden door verkoop verloren……hij vluchtte in stilte……… Een kluizenaar die met zijn kroontjespen schreef over zijn reis en belevenissen in Italië. Een monument waar dus veel geleefd is. De laatste kluizenaar vertrok in 1930. Kluis en kluizenaar waren ondertussen meer en meer een toeristische attractie geworden, zodat de kerk geen verdere pogingen heeft gedaan de kluizenaarstraditie te bewaren.

 

 

De kluis is ten tijde van kluizenaar Arnodlus Haesen (rond 1750) een plek geworden waarheen met ter bedevaart trok uit de hele wijde omgeving om voor zichzelf en vooral voor het vee een goede gezondheid te verkrijgen. In 1977 werd de Stichting Sjaarbergergank opgericht en zij gingen vanaf toen het complex beheren. In samenwerking tussen “de vereniging tot behoud van Natuurmonumenten” (welke eigenaar is)  en de Stichting Sjaasbergergank wordt de Kluis en het prachtige gebied eromheen uitstekend behouden. Wij zijn blij met het enthousiasme van de vrijwilligers van de stichting! Samen met hun en de vrijwilligers willen wij ervoor zorgen dat jullie na 200km fietsen warm onthaald worden en iedereen voor zichzelf kan doen waar hij of zij zich goed bij voelt! Niets is verplicht doe waar jij je goed bij voelt. Brand een kaarsje in de kapel, hang de sleutelhanger in de herinneringsboom of geniet ‘gewoon’ van het prachtige uitzicht!

www.dekluisvalkenburg.nl

De kruisweg op de Sjaasberg

Deze buitenkruisweg ten oosten van de kluis bestaat uit 14 witte kapelletjes. Ze staan er erg devoot en vormen een geheel met de schilderachtige en bijzonder stemmige omgeving.

 

Share Share Tweet Email